بهره برداری سیاسی از مشکلات زنان / افراط و تفریط ها به نتیجه نمی رسداجتماعی
15 اردیبهشت 1399
بازنشر توران ولی مراد فعال حقوق زنان متاسفانه گاهی با مشکلات زنان، سیاسی برخورد می‌شود. تا کنون هم اگر قسمت زیادی از مشکلات زنان رفع نشده به این دلیل است که نگاه به مشکلات زنان معمولا سیاسی است! مشکلات زنان که مطرح می‌شود متوجه می‌شوید که آرایش به نحوه‌ای صورت می‌گیرد که از مشکلات زنان بهره برداری سیاسی شود. لایحه منع خشونت علیه زنان پر از اشکال است و اصلا لایحه داخلی نیست، یعنی برگرفته از فرهنگ و مبانی نظری و عرف ایران نیست و در واقع یک کپی از نوشته‌ها و قوانین کشور‌ها‌ی غربی است که سر منشا آن نیز توسط...
شبکه ایران زنان؛
بازنشر
توران ولی مراد فعال حقوق زنان
متاسفانه گاهی با مشکلات زنان، سیاسی برخورد می‌شود. تا کنون هم اگر قسمت زیادی از مشکلات زنان رفع نشده به این دلیل است که نگاه به مشکلات زنان معمولا سیاسی است! مشکلات زنان که مطرح می‌شود متوجه می‌شوید که آرایش به نحوه‌ای صورت می‌گیرد که از مشکلات زنان بهره برداری سیاسی شود.
لایحه منع خشونت علیه زنان پر از اشکال است و اصلا لایحه داخلی نیست، یعنی برگرفته از فرهنگ و مبانی نظری و عرف ایران نیست و در واقع یک کپی از نوشته‌ها و قوانین کشور‌ها‌ی غربی است که سر منشا آن نیز توسط غرب نوشته شده است.
این لایحه، لایحه‌ای نیست که بتواند مشکلات زنان را مرتفع کند چون مبنای آن فرهنگ ایران نیست و کپی برداری از فرهنگ غرب است. به همین دلیل هم معطل مانده است. دلیل موادی که در این لایحه حذف شده این است که جرم انگاری‌ها‌ی تکراری در آن لحاظ شده بود. در قانون ما موضوعاتی به عنوان جرم مصوب شده بود که در این لایحه نیز تکرار شده و آن‌ها را حذف کرده‌اند. اشکالات این لایحه ریشه‌ای تر از این حرف‌ها‌ست و به نظر من باید لایحه مجددا نوشته شود.
مشکل این است که وقتی یک جریان فکری و نظری پست‌ها‌ی دولتی را می‌گیرند و امکاناتی برای آن‌ها فراهم می‌شود آن طور که باید برای رفع مشکلات قدم برنمی‌دارند. برای مثال در حوزه زنان وقتی اصلاح طلبان به پست‌ها‌ی دولتی می‌رسند با سکولارها و فمنیست‌ها و جنبش زنانی‌ها پیوند می‌بندند و غیر اصلاح طلبان هم که به پست مدیریتی می‌رسند با نیروهای واپسگرایان و متحجر! به همین دلیل هم حرکتی که انجام می‌دهند موجب اعتراض می‌شود یعنی توجه نمی‌کنند که در نظام دو جریان فکری در رابطه با زنان وجود دارد و آن‌ها باید درکنار یکدیگر برای حل مشکلات زنان اقدام کنند.
این نوع افراط و تفریط ها به نتیجه نمی رسد و به همین دلیل هم به جای به دست آوردن نتیجه، وقت و انرژی هدر می رود! هیچ موضوعی در آن لایحه مربوط به جامعه ایران نیست و مسلما
نمی تواند مشکلات زنان را بر طرف کند! مردم دیگر نا امید شده اند که در جهت رفع مشکلات زنان اقدامی صورت گیرد.
الان ۳ دهه است که ما امور زنان داریم اما در همه این سالها امور زنان بی خاصیت و منفعلانه عمل کرده است! در این سال ها حتی یک لایحه درست درمان نوشته نشده که در مجلس تصویب شود! ما حتی یک طرح ملی هم به معنای واقعی کلمه نداشتیم! حرکتی که با چند سمن انجام می دهند که طرح ملی نیست! به همین دلیل مشکلات و خشونت در حوزه زنان رفع نمی شود و از شکلی به شکل دیگر انتقال پیدا می کند و تکثیر می شود چون دولت و مجلس برخوردشان با حوزه زنان بهره برداری سیاسی است نه بررسی و رفع مشکلات زنان!
لایحه منع خشونت علیه زنان پر از اشکال است و اصلا لایحه داخلی نیست، یعنی برگرفته از فرهنگ و مبانی نظری و عرف ایران نیست و در واقع یک کپی از نوشته‌ها و قوانین کشور‌ها‌ی غربی است که سر منشا آن نیز توسط غرب نوشته شده است.
این لایحه، لایحه‌ای نیست که بتواند مشکلات زنان را مرتفع کند چون مبنای آن فرهنگ ایران نیست و کپی برداری از فرهنگ غرب است. به همین دلیل هم معطل مانده است. دلیل موادی که در این لایحه حذف شده این است که جرم انگاری‌ها‌ی تکراری در آن لحاظ شده بود. در قانون ما موضوعاتی به عنوان جرم مصوب شده بود که در این لایحه نیز تکرار شده و آن‌ها را حذف کرده‌اند. اشکالات این لایحه ریشه‌ای تر از این حرف‌ها‌ست و به نظر من باید لایحه مجددا نوشته شود.
مشکل این است که وقتی یک جریان فکری و نظری پست‌ها‌ی دولتی را می‌گیرند و امکاناتی برای آن‌ها فراهم می‌شود آن طور که باید برای رفع مشکلات قدم برنمی‌دارند. برای مثال در حوزه زنان وقتی اصلاح طلبان به پست‌ها‌ی دولتی می‌رسند با سکولارها و فمنیست‌ها و جنبش زنانی‌ها پیوند می‌بندند و غیر اصلاح طلبان هم که به پست مدیریتی می‌رسند با نیروهای واپسگرایان و متحجر! به همین دلیل هم حرکتی که انجام می‌دهند موجب اعتراض می‌شود یعنی توجه نمی‌کنند که در نظام دو جریان فکری در رابطه با زنان وجود دارد و آن‌ها باید درکنار یکدیگر برای حل مشکلات زنان اقدام کنند.
این نوع افراط و تفریط ها به نتیجه نمی رسد و به همین دلیل هم به جای به دست آوردن نتیجه، وقت و انرژی هدر می رود! هیچ موضوعی در آن لایحه مربوط به جامعه ایران نیست و مسلما
نمی تواند مشکلات زنان را بر طرف کند! مردم دیگر نا امید شده اند که در جهت رفع مشکلات زنان اقدامی صورت گیرد.
الان ۳ دهه است که ما امور زنان داریم اما در همه این سالها امور زنان بی خاصیت و منفعلانه عمل کرده است! در این سال ها حتی یک لایحه درست درمان نوشته نشده که در مجلس تصویب شود! ما حتی یک طرح ملی هم به معنای واقعی کلمه نداشتیم! حرکتی که با چند سمن انجام می دهند که طرح ملی نیست! به همین دلیل مشکلات و خشونت در حوزه زنان رفع نمی شود و از شکلی به شکل دیگر انتقال پیدا می کند و تکثیر می شود چون دولت و مجلس برخوردشان با حوزه زنان بهره برداری سیاسی است نه بررسی و رفع مشکلات زنان!
آفتاب یزد