?یادداشت(۱)

?آسیب های اجتماعی پدیده ای، جهانی، کریه و چند و جهی است که در سالیان اخیر رشدی مضاعف داشته است. فراوانی آسیب های اجتماعی نشان دهنده فقدان «عدالت اجتماعی» مطلوب در جامعه است. به تعبیر رهبر انقلاب: آسیب های اجتماعی بیماری هایی هستند که یکایک افراد جامعه را در یک محدوده بزرگی به ناکامی و مشکل دچار می نماید. اعتیاد، حاشیه نشینی، طلاق، مفاسد اخلاقی از جمله مهم ترینِ این آسیب ها در جامعه هستند.
?از آنجا که آسیب های اجتماعی پدیده ای ذوابعاد و چند وجهی است عوامل متعددی در شکل گیری آن نقش دارند از جمله مهمترین آنها می توان به ؛ محیط اجتماعی نادرست، محیط خانوادگی مختل شده، آسیب‌های دوران کودکی، نداشتن عزت نفس و احساس نارضایتی از خود، تفاوف طبقاتی و شکاف اقتصادی، زاغه‌نشینی در شهرهای بزرگ، معاشرت با افراد ناصالح، فقر و بیکاری، گرسنگی، تنوع و تجمل طلبی، اعتیاد، کمرنگ شدن ارزش ازدواج، پایین بودن سطح سواد، سست بودن بنیان های خانوادگی و مشکلات زناشویی اشاره نمود.
❗️ بسیاری معتقدند نابسامانی و سرکوب«خانواده» را می توان عامل اساسی در رشد پدیده آسیب های اجتماعی دانست. سرکوب خانواده به‌واسطه دو مولفه «خشونت اقتصادی» و «آشفتگی فرهنگی» رخ می‌دهد و گاه خانواده را نابود می‌کند و منجر به افزایش آسیب های اجتماعی در جامعه می گردد.
بی توجهی ساختاری و فرهنگی به آسیب های اجتماعی در کشور منجر به تغییر “الگوی جنسیِ آسیب های اجتماعی” به سمت «زنانه شدن» آسیب ها، «کودکانه‌تر» شدن آسیب‌های مجازی و تبدیل «خانواده‌ها» به کانون آسیب گردیده است. این امر در جامعه ای که آرمان «ساخت تمدن نوین اسلامی» در سر دارد، به هیچ وجه شایسته نیست. چرا که زنان در «الگواره تمدن آرمانی»، در نقش «مادران جامعه ساز اسلامی» قرار دارند این نقش آن قدر بنیادین، حیاتی و مبنایی است که زنانه شدن آسیب های اجتماعی به معنای عدم رسیدن به این الگویِ تمدنی است.

ادامه دارد

✍️زهرا عباسپور پژوهشگر و فعال حوزه زن و خانواده( هیئت تحریریه بانو نگار)

?بانو نگار رسانه بانوان انقلاب اسلامی
https://eitaa.com/Banounegar
@Banounegar

زنانه شدن آسیب های اجتماعی/۲