آب را گل نکنیم؛ شاید این آب روان میرود پای سپیدار بلند تا فروشوید؛ اندوه دلی

مدتی است که سیاهی خوفناکی؛ بر نهاد خانه و خانواده ی ایرانی؛ سایه افکنده و تلاش برای حصول نتیجه ی پیوستن جوامع ( لوگال به گلوبال)؛ نیز نقطه ی آمال برای این دولت و خصوصا برای معاونت امور زن و خانواده گشته؛ چراکه شاهدپیگیریهای مستمرایشان در تنظیم؛ تصویب و اجرای لوایحی هستیم که این لوایح؛ بخاطر خلاء قانون و یا بخاطر دغدغه مندی امور خانواده نیست؛ بلکه سوار بر موج ادبیات ژورنالیستی؛ سعی در تسویه حسابهای شخصی؛ جناحهای سیاسی؛ و مثبت یا منفی جلوه دادن دولتهاست…..

هنوز؛ به سایه ی سنگین خیانتهایی که درامور زنان به زن ایرانی شده عادت نکرده ایم که اخیرا؛ لیوان آبی گل آلود را به دستمان دادند که ظاهرا هییت دولت؛ با تصویب حذف یارانه از موالید جدید؛ توانسته بود از این آب گل آلود؛ ماهی خودش را صید کند……

هضم این مسائل بسیار سنگین میشود؛ وقتی میبینم:

`#موالید زاده شده از اجنبی؛ باخودش؛ روزی اقامت و تبعه و حق شهروندی را به ارمغان می آورد اما موالید زاده شده از مرد ایرانی؛ دوزار یارانه راهم نمیگیرد . او قدمش *مبارک* است واین *نامیمون* ……

وقتی؛ نگاهم را فراتر میبرم؛ و عینکم را عوض میکنم تا بتوانم عمق این آب گل آلود را ببینم؛ در اعماق این آبها کوسه هایی وحشی میبینم که گرسنه و سرگردانند و بیصبرانه؛ انتظار تکمیل پارامترها و شاخصهای ازپیش تعیین شده ی خویش را دارند؛!!!

پارامترهایی که در قالب ( نسل کشی؛ شیعه کشی؛ دین ستیزی؛ اسلام هراسی؛ جنسیت گرایی؛ خانواده گریزی و…..) عرض اندام میکند

*توخود حدیث مفصل بخوان* *ازاین مجمل.*

دکترجعفری سراج
حقوقدان و دکترای مطالعات زنان و جنسیت