خاکی که با یاری زنان غارت نشد

به مناسبت بزرگداشت روز شهدا؛

گوشه به گوشه پیروزی در جنگ تحمیلی و انقلاب اسلامی به دست مادران، همسران و زنانی ایرانی گره خورده که با شجاعت خود در پشت و جلوی جبهه ها از خاک کشور دفاع کردند.

داستانش واقعی است، داستان مردان و زنانی که از جنس خودمان بودند اما آرزوهایشان را لابلای گرد و خاک گلوله‌ها و گوشه و کنار سنگرها خاک کردند تا آرزوهای ما خاک نشود.‌ مردمانی که از آخرین روز آتشین شهریور ۵۹، تا ثانیه‌های هجوم به خانه‌ها و سفرهای ایرانی در محاصره خرمشهر، لحظات که وضعیت قرمز که نه سیاه می‌شد و در تمامی شب و روزهای جنگ تحمیلی خون خود را به انضمام شجاعت و غیرت‌شان، برای اهتزاز پرچم ایران فدا کردند. این داستان اهالی ایران است که تا چندین نسل و چندین قرن دیگر هم زبان به زبان نقل خواهد شد. هرچند نقل آن سخت که هیچ بلکه فراتر از سخت است اما این داستان واقعی و بخشی از آن نیز حیرت‌آور است.

چهره زنان جنگ ایران، روایتی شنیدنی است. سرگذشت زنانی که با شنیدن صدای تانک و گلوله دستشان نلرزید، پای عقب کشیدن یاری‌شان نکرد و لالایی‌های مادرانه خود را میان گهواره‌هایی پیچیدند تا از خاک کشورشان دفاع کنند. هر گوشه جنگ ایران به دستان زنان ایران گره خورده است. تکه‌ای از آن در دست مادرانی است که قربان صدقه‌های خود را توشه راه جوانان رزمنده کردند. گوشه‌ای دیگر، همسرانی کوله بار زندگی را به تنهایی به دوش کشیدند تا تیربار در دستان مردانشان نلرزد. قسمتی هم زنانی بودند که در پشت و گاهی جلوی جبهه‌ها قد علم کردند. زنانی که از نان شب خود می‌زدند تا در پشت جبهه آذوقه رزمندگان را تهیه کنند یا آن‌هایی که در دوران انقلاب پا به میدان مبارزه گذاشتند و برای آرمان‌های خود جنگیدند و نام بسیاری از آن‌ها نیز گمنام ماند. تمامی این ریز و درشت‌ها در کنار هم، امروز را ساخته است. امروز که در ۲۲ اسفند برای شهیدان این مسیر بزرگداشت می‌گیریم و پیمان می‌بندیم که راه شأن را ادامه دهیم.

در صفحه به صفحه دفتر انقلاب، زنان مبارزی که در کنار مسئولیت مادری و همسری به اثرگذاری و تغییر جامعه خویش پرداختند، دیده می‌شوند. زنانی که اسلام نه تنها مانع حضور آنان نشد بلکه با الگوگیری از شیوه بانوی بزرگ اسلام در دفاع از دین و همسر خود، پای به میدان گذاشتند. وجود حدود ۸ هزار بانوی شهیده و ۸ هزار بانوی جانباز در کشور نشان از سابقه تاریخی بانوان ایران در ترسیم الگوی زن نه شرقی نه غربی دارد.

پاسداری از خاک ایران به دست زنان جنگ زده

صدیقه امیر شاه کرمی یکی از بانوان ایثارگری است که در جریان پیروزی انقلاب اسلامی و حضور در میدان مبارزه جانباز شده است. زنی که نه تنها نمونه یکی از هزاران بانوی ایرانی است که از سوی مشوق همسر خود برای حضور در جبهه، فرزند پدری جانباز است و نشان دهنده سهم زنان در جنگ تحمیلی است.

این بانوی جانباز در گفتگو با خبرنگار مهر با توضیح درباره داستان مبارزات خود می‌گوید: با شروع مبارزات و درگیری‌ها در کشور، بسیاری از زنان نسبت به جامعه خود احساس مسئولیت کرده و پا به عرصه مبارزات گذاشتند. با وجود فضای سختی که بر کشور حاکم بود اما زنان ایرانی با تکیه بر فرهنگ ایرانی- اسلامی از پای ننشستند و نقش بسیار چشم‌گیری در رخدادهای کشور ایفا کردند.

شاه کرمی ادامه می‌دهد: با شروع موج انقلاب، بنده نیز به همراه همسالان خود برای دفاع از تفکر و اعتقاداتمان وارد این عرصه شدیم. با استمرار مبارزات فعالیت ما نیز بیش‌تر شد تا اینکه در سال ۱۳۵۶ توسط ساواک دستگیر و به مدت ۶ ماه در زندان ستم شاهی مورد شکنجه قرار گرفتم. با وجود شکنجه‌های وحشتناک اما از اعتقاد خود کوتاه نیامده و به مسیر حق ادامه دادیم.

وی که خود همسر و مادر جانباز است، ادامه می‌دهد: بر اثر شدت فشارهای ساواک، جانباز شدم و مدت‌ها در زندان‌های ساواک حبس بودم. در آن دوران بسیاری از زنان کشور شرایط مشابه بنده را داشتند اما همگی برای تفکرات خود می‌جنگیدند. زنان ایرانی با الگوبرداری از حضرت زهرا (س) هر کدام به نحوی از کشور خود دفاع کردند و تأثیر زنان بر سرگذشت کشورها را نشان دادند.

شاه کرمی اظهار می‌کند: زنان ایران هیچ گاه در برابر سختی‌ها و فشارها کم نخواهند آورد و در هر زمان برای دفاع از آرمان‌های خود به میدان خواهند آمد. حال این حضور می‌تواند فیزیکی یا حتی غیر فیزیکی و با تربیت فرزندانی آزاده و دلیر یا حمایت از همسران خود باشد.

اگر زنان نبودند، انقلاب پیروز نمی‌شد

نقش زنان در پیروزی انقلاب و جنگ تحمیلی بر هیچکس پوشیده نیست و همه می‌دانند که بانوان یکی از پایه‌های انقلاب و کشور را تشکیل داده‌اند و امام خمینی (ره) نیز زنان در وصف نقش زنان در پیروزی انقلاب فرمودند: «اگر زنان نبودند، انقلاب پیروز نمی‌شد.»

شاید تا چندین سال گذشته تصور دنیای غرب از زنان ایرانی، تنها به مادرانی که از سطح علمی بالایی برخوردار نبوده و حداکثر نقششان به محیط خانه محصور می‌شد، ختم می‌شد. اما امروزه قطعاً این نگاه تغییر کرده و حتی همان دنیای غرب نیز به مؤثر بودن زنان ایرانی در شکل‌گیری جامعه معتقدند. در حال حاضر نیز زنان ایرانی به درجات عالی علمی، پژوهشی، شغلی، فردی، و اخلاقی دست یافته و در سطح جهان نیز مطرح هستند.
ساناز باقری‌راد