حجاب و سکولاریزم دینی

🍂 قصه پر غصه‌ی «عفاف و حجاب» ازجمله مباحثی است که همچنان حل آن در گروی فهم درست «مسئله» است. مسئله‌ای که اگر درست فهم نشود، همچنان در سطح نگرانی بابت آسیب‌هایش باقی می‌ماند؛ چنان‌که با صرف بودجه‌های کلان، بازهم اصلِ مسئله بر جای خود باقی است.

❗️اما واقعیت چیست؟

🔹بنای «جامعه مدرن غربی» بر اساس «سکولاریزم» و مشاهده پیشرفت‌ها و فن‌آوری‌های آن، این تصور را برای متفکران ایرانی پدید آورد که ایدئولوژیِ آن‌سوی مرزها، برای جامعه ما نیز نسخه‌ای شفابخش است. بدیهی است جامعه متفکرین، این اشتباه فاحش را برنتابد و درنتیجه، باعث شد تفکر سکولاریزم، بانفوذ در سطح اندیشه و حوزه‌ی اجراییِ «مدیران نظام» در دهه هفتاد و «برنامه‌های توسعه» در دهه‌های بعدی، ابتدا در سطح نخبگان اجتماعی، «ایرانیزه» گردد و در ادامه میان عموم مردم، بومی شود و سپس از دل بومی شدن این مفهوم، شاهد «عرفی شدن دین» در حکومت اسلامی باشیم.

📌به این معنا که مدیریتِ دارای نگرش سکولار، در درون خود، جریانی را خلق نمود که به بهانه‌ی اقتضائاتِ عرفی و شرایطِ زمانه، به طرد نگرش دینی و ایدئولوژیک از قدرت و حکومت، پرداخت و افکار عمومی را به کنار زدن دین از حضور درصحنه سیاست و قدرت تهییج می‌نمود. “عرفی شدن” به معنای فرایند غیردینی شدنِ جامعه و ترسیم جهان غیر قدسی در برابر جهان قدسی؛ که منجر به “عرفی گرایی دینی” خواهد شد، فرآیندی که در حقیقت، نسخه تحمیلی غرب برای جوامع بشریت است.

🔺 در این میان، «حجاب» به‌عنوان یک امر مقدس و از نشانه‌های حکومت اسلامی نوک پیکان حمله اندیشه سکولاری قرار گرفت و درنتیجه «حجاب عرفی» میوه‌ای بود که عموم مردم از محصول تفکر مسؤولین سکولار زده تناول نمودند.

🔻بر اساس همان ذهنیت است که نظام آموزش‌وپرورش و آموزش عالی، سکولاریزه عمل می‌نماید و نظام تربیتی آندروژنی (تک جنسیتی) برگرفته از نظام آموزشی جامعه مدرن سکولار، در جامعه اسلامی رواج پیدا می‌کند. متعاقباً بقیه نظام‌های اجتماعی و اقتصادی جامعه نیز به‌نوعی درگیر اندیشه‌های سکولاری گردیدند.

❇️ بر اساس نظر اسلام، هویت هر انسانی بر اساس تأثیر توأمان «ماهیت» و «تربیت» شکل می‌گیرد.

خداوند با ایجاد ساختاری متفاوت در بُعد جنسیتی بین دو جنس و ارائه دستور و فرمان‌های تربیتی به‌نظام بینشی و رفتاری افراد جامعه شکل و جهت می‌دهد. اما آنچه از دل سکولاریزم، در جامعه بروز و ظهور پیدا نمود «کالایی شدن دین» بود. به این معنا که دیگر مفاهیم دینی برآمده از دل «ارزش دینی» محبوبیت ندارند، بلکه ارزش خود را از «کارکردهای» خود وام می‌گیرند.

⛔️ بر این اساس موضوعاتی نظیر نذر، سفره انداختن، نام‌گذاری اعیاد مذهبی به‌روز مادر، پدر، دختر، پرستار و.. و تبدیل نمودن این اعیاد از بعد شناختی – مذهبی به بعد «خرید کالا» و «هدیه» و درنهایت «مصرف» منحرف گردید.

📛 دختران و زنان جوانی از طبقه مذهبی پدیدار می‌شوند که نماینده یک طبقه اشرافی مذهبی و یک نوع بورژوازی تسبیح به دست هستند که زیارت عاشورا می‌خوانند و نذری می‌دهند و به ظواهر شرعی به‌شدت پای بند هستند و درعین‌حال کافی است وارد منزلشان شوید؛ آنجاست که مبلمان گران‌قیمت و لباس‌های برند، مدرسه‌های خصوصی، سفرهای خارجی و… خودنمایی می‌کند.

درواقع سیاست مصرف‌گرایی متأثر از عرفی شدن دین در تمام عرصه‌های زندگی اکثر جامعه نفوذ می‌نماید.

درنهایت عرفی شدن دین منجر به «انتخابی شدن دین» می‌گردد.

‼️دین دیگر یک «منظومه پیوسته» تلقی نمی‌گردد بلکه منابع معرفتی متکثر گشته و افراد بر پایه منافع و صلاحدید شخصی، دین را تعریف و بدان عمل می‌نمایند.

سرانجام «دین» امری «شخصی» محسوب می‌گردد که جامعه و حکومت حق دخالت ندارد.

این خطری است که سالیان مدیدی آرام و پیوسته در کشور «نفوذ» نموده است.

♻️ متولیان و مسئولین در «گام دوم انقلاب اسلامی» می‌بایست اول از خود شروع کنند؛ سکولاریزه فکر نکردن و سکولاریزه عمل نکردن را تمرین کنند تا بتوانند متعاقباً برای بهتر شدن حال جامعه اسلامی، نسخه‌ای «شفابخش» تجویز نمایند.

آن هنگام، می‌شود امیدوار بود توجه به ارزش‌های دینی همچون «حجاب» در پیوست تمامی عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی(سبک زندگی) مدنظر برنامه ریزان و تصمیم گیران قرار گیرد تا شاهد بازگشت به مفهوم اصیل و الهیِ «جامعه دینی» باشیم.

✍ زهرا عباسپور(عضو تحریریه بانو نگار)

#بانو_نگار_رسانه_گفتمان_انقلاب_اسلامی
#عفاف_و_حجاب
#عرفی_گرایی
#سکولاریزم

@Banounegar
http://eitea.com/Banounegar